Nieuws

Doorrijden na een ongeluk: 'Een groot deel heeft iets te verbergen

Een nog onbekende chauffeur heeft twee weken geleden de veertienjarige Tamar uit Marken aangereden en haar lichaam in de berm achtergelaten. De vraag die bij velen opkomt: wat bezielt iemand om dan niet te stoppen? Volgens verkeersdeskundigen zijn er twee soorten doorrijders: bestuurders die volledig in paniek zijn, en bestuurders die de consequenties van hun gedrag niet willen aanvaarden.

Het is pikkedonker in de nacht van 25 juli op het moment dat Tamar van huis vertrekt. Normaal is haar bedtijd voor haar duidelijk, maar deze avond wil de tiener liever nog niet slapen. Ze verlaat lopend het huis, al snel gevolgd door haar moeder die doorkrijgt dat ze is weggegaan.

Tamar verdwijnt in het donker, wat een grootscheepse zoektocht op gang brengt. Agenten treffen uiteindelijk het lichaam van het meisje in de berm van de Zeedijk aan. De verantwoordelijke heeft zich nog niet gemeld en daarmee blijft de oorzaak van het ongeluk nog speculeren.

De meeste doorrijders vallen onder te brengen in twee categorieën, legt verkeerspsycholoog Cees Wildervanck uit. "Je hebt een rationele versie, waarin mensen na een ongeval denken: 'ik wil geen consequenties accepteren' en je hebt de bestuurders die in paniek raken."

De bestuurder die doorrijdt omdat hij of zij de gevolgen niet wil accepteren, maakt volgens de verkeerspsycholoog een "min of meer zakelijke afweging". De tweede categorie is volgens hem veel meer "een soort primitieve reactie: je ontkent voor jezelf dat iets gebeurd is", zo legt hij uit. "Het is voor die tweede groep vooral een vorm van zelfbescherming."

Onder invloed zijn van alcohol of drugs zorgt volgens Wildervanck ook voor afname van het verantwoordelijkheidsgevoel. Dat leidt zowel tot het veroorzaken van ongevallen als tot het doorrijden ná een ongeval.

'Merendeel doorrijders weet dat hij of zij fout heeft gemaakt'

Verkeersdeskundige Ruud Hornman sluit zich hierbij aan. Hij zegt ook dat "het merendeel van de mensen dat doorrijdt, weet dat hij of zij iets fout heeft gedaan. Deze bestuurders hebben bijvoorbeeld een rood licht genegeerd, reden te hard of waren onder invloed."

De verkeersdeskundige zegt vanuit zijn ervaring dat er in verhouding maar weinig ongelukken ontstaan door, bijvoorbeeld, een slechte infrastructuur. "Als je je aan de snelheid houdt, zou je genoeg zicht moeten hebben. Zelfs als andere weggebruikers zich onhandig gedragen", aldus Hornman.

"Maar sommige mensen denken dat ze een goede chauffeur zijn. Zeker op afgelegen wegen trappen ze dan het gas in. Of ze zijn onder invloed, en dan verdwijnen de remmingen helemaal."

Verkeersdeskundige: Met hoge pakkans melden ze zich sneller

Het Waarborgfonds Motorverkeer, dat schadegevallen regelt waarbij de veroorzaker niet bekend is, zegt dat het ongeveer zestig keer per dag voorkomt dat de bestuurder doorrijdt na een ongeval. Het gaat hier dan om botsingen waarbij alleen een kleine deuk of kras is ontstaan.

Bij ongevallen met letsel zouden dagelijks drie bestuurders doorrijden, volgens het Waarborgfonds Motorverkeer. Het is niet bekend hoeveel bestuurders zich alsnog melden na weggereden te zijn. Soms gebeurt dit als "de ethiek terugkeert", zo legt Wildervanck uit.

Ook melden sommige bestuurders zich omdat ze bang zijn alsnog gepakt te gaan worden, bijvoorbeeld door een stroom aan media-aandacht. "Als de pakkans hoog is, zullen ze zich sneller melden dan wanneer ze een ongeluk hebben veroorzaakt op een afgelegen polderweggetje", aldus Hornman.

Bestuurder heeft twaalf uur de tijd om zich te melden

In principe, zo legt de politie uit, heeft een veroorzaker van een ongeluk twaalf uur de tijd om zich na het doorrijden alsnog te melden. Het verlaten van de plaats van het ongeval wordt hem of haar dan niet aangerekend.

In het geval van Tamar was deze twaalf uur-regel echter niet van toepassing, vertelt een woordvoerder van de politie. "Als je weet of logischerwijs had kúnnen weten dat je iemand hebt geraakt en dus in hulpeloze toestand achterlaat, heb je de plicht om hulp te verlenen."

Bron: Nu .nl